Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

(καρπὸς τῆς κοιλίας

  • 1 καρπός

    καρπός ο
    плод;
    ΦΡ.
    απαγορευμένος καρπός — запретный плод, см. απαγορεύω
    ο καρπός τής κοιλίας — плод чрева: (Λουκ. 1, 42) ευλογημένη συ εν γυναιξί και ευλογημένος ο καρπός τής κοιλίας σου (Лк. 1, 42) — благословенна Ты в женах, и благословен плод чрева Твоего, см. Θεοτόκος
    Этим.
    дргр. < инд. (s)ker-p «срезать, резать», сравните с санскр. krpana «меч», лат. carpo «срезать плоды»

    Η εκκλησία λεξικό (Церковный словарь Назаренко) > καρπός

  • 2 καρπός

    καρπός, οῦ, ὁ (Hom.+) ‘fruit’ (the sing. used collectively: Diod S 3, 24, 1).
    ① product or outcome of someth., fruit
    ⓐ in a physical sense
    α. of plants: trees Mt 12:33; 21:19; Mk 11:14; Lk 6:44; 13:6f; IEph 14:2; Hs 1, 2, 1; 9, 1, 10; 9, 28, 1 and 3 (Did., Gen. 86, 3). Of the fruit of the vine (Jos., Ant. 2, 67; Ath 22:6) Mt 21:34; Mk 12:2; Lk 20:10; 1 Cor 9:7; 1 Cl 23:4; of a berry-bush B 7:8. Of field crops (Diod S 4, 4, 2; Ps.-Phoc. 38; SibOr 4, 16; Hippol., Ref. 7, 29, 5) 2 Ti 2:6; 1 Cl 24:4; qualified by τῆς γῆς Js 5:7a; cp. vs. 7b v.l.; 1 Cl 14:1 (Gen 4:3); GJs 3:3. συνάγειν τοὺς κ. (Lev 25:3) Lk 12:17; cp. J 4:36; ὅταν παραδοῖ ὁ κ. when the (condition of the) crop permits Mk 4:29 (‘fruit’=grain as Ps.-Scylax, Peripl. §93 p. 36 Fabr. [πυροὺς κ. κριθάς]). βλαστάνειν τὸν κ. produce crops Js 5:18 (βλαστάνω 1). ποιεῖν κ. (=עָשָׂה פְרִי) bear or yield fruit (Gen 1:11f; 4 Km 19:30; Ezk 17:23; ParJer 9:16, 19.—Diosc., Mat. Med. 2, 195) Mt 3:10 (s. δένδρον); 7:17ff; 13:26; Lk 3:9; 6:43; 8:8; 13:9; Rv 22:2a. Also διδόναι (=נָתַן פְּרִי; Lev 26:20; Dt 11:17; Ps 1:3; Zech 8:12) Mt 13:8; Mk 4:7f; B 11:6 (Ps 1:3); Hs 2:4; 5, 2, 4. φέρειν (Apollon. Rhod. 4, 1396–99b; Jo 2:22; Hos 9:16; Jos., Ant. 3, 11; SibOr 2, 320; Did., Gen. 31, 3) Mt 7:18a v.l.; J 12:24 (of the resurrection: ἐκφέρει 1 Cl 24:5); 15:2, 4; Hs 2:3, 8a. ἡ γῆ προφέρει τοὺς κ. αὐτῆς GJs 8:3. ἀποδιδόναι bear fruit (Lev 26:4) Rv 22:2b; Hs 2:8b; cp. Hb 12:11, but pay a person a portion of the fruit Mt 21:41. γεννᾶν κ. θανατηφόρον bear deadly fruit ITr 11:1 (in imagery, s. b below). κ. ἔχειν of trees Hs 9, 28, 3; of staffs 8, 1, 18; 8, 2, 1; 8, 3, 7; 8, 4, 6; 8, 5, 6; of Aaron’s staff (Num 17:23ff) 1 Cl 43:5.
    β. of a human being: Hebraistically of offspring ὁ κ. τῆς κοιλίας the fruit of the womb (Gen 30:2; Ps 131:11; Mi 6:7; La 2:20; TestAbr A 6 p. 83, 14 [Stone p. 14]; Mel., P. 52, 384 [since the central mng. of κοιλία is someth. ‘hollow’, in the Ps and Mi pass. κοιλία is used in the general sense of ‘body’ as the cavity from which someth. emanates]) Lk 1:42. τοῦ μὴ δοῦναί σοι καρπόν= to grant you no children GJs 2:3; cp. 6:3 (s. b below). Fr. the standpoint of a father: ὁ κ. τῆς ὀσφύος the fruit of his loins Ac 2:30; AcPl Ha 8, 14 (ἰσχύος Ox 1602, 12f/BMM recto 17).
    ⓑ fig., in the spiritual (opp. physical) realm; sometimes the orig. figure is quite prominent; somet. it is more or less weakened: result, outcome, product (cp. Epict. 2, 1, 21 τῶν δογμάτων καρπός; IPriene 112, 14 [I B.C.] μόνη μεγίστους ἀποδίδωσιν καρπούς; Dio Chrys. 23 [40], 34 τῆς ἔχθρας καρπός) κ. τοῦ πνεύματος Gal 5:22 (a list of virtues following a list of vices as Cebes 19, 5; 20, 3; Ael. Aristid. 37, 27 K.=2 p. 27 D.). τοῦ φωτός Eph 5:9; κ. πολὺν φέρειν be very fruitful J 15:5, 8, 16. κ. δικαιοσύνης fruit of righteousness (cp. Epicurus, Fgm. 519 δικαιοσύνης καρπὸς μέγιστος ἀταραξία; Am 6:12; Pr 11:30; 13:2; EpArist 232) Phil 1:11; Js 3:18; Hs 9, 19, 2a; cp. ἔδωκέν μοι κύριος … καρπὸν δικαιοσύνης αὐτοῦ GJs 6:3 (of the birth of Mary; s. β above); κ. εἰρηνικὸς δικαιοσύνης peaceful fruit of righteousness Hb 12:11. κ. ἀληθείας Hs 9, 19, 2b. The outcome of acting is a deed: ἀπὸ τῶν καρπῶν τινος ἐπιγινώσκειν τινά know someone by the person’s deeds, as one knows a tree by its fruits Mt 7:16, 20; Hs 4:5 (Proverbia Aesopi 51 P.: Δῆλος ἔλεγχος ὁ καρπὸς γενήσεται | παντὸς δένδρου ἣν ἔχει φύσιν=its fruit will be for every tree a clear proof of its nature). γεννᾶν καρπὸν θανατηφόρον bear deadly fruit ITr 11:1 (s. 1aα); moral performance as fruit vs. 2 (accord. to the imagery, Christians are branches of the cross as their trunk and their deeds are the produce). Fruit of martyrdom Hs 9, 28, 4. ποιεῖν τοὺς καρποὺς αὐτῆς (=τῆς βασιλείας τ. θεοῦ) prove fruitful for the kingdom ποιεῖν καρπὸν ἄξιον τῆς μετανοίας Mt 21:43. bear fruit consistent with repentance 3:8; the pl. in the parallel Lk 3:8 is farther removed fr. the orig. picture: καρποί = ἔργα (cp. Pr 10:16). καρποὶ ἀγαθοί Js 3:17. Cp. Dg 12:1. τίνα καρπὸν ἄξιον … (δώσομεν); what fruit (are we to bring to Christ that would be) worthy of what he has given us? 2 Cl 1:3. Of the outcome of life in sin as well as in righteousness Ro 6:21f (of the results of evil e.g., Oenomaus Fgm. 2m [in Eus., PE 5, 20, 10]); ταχὺς κ. (s. ταχ. 1a) 2 Cl 20:3. After an upright life καρπὸν προσδοκῶν Dg 12:6; cp. 12:8; resurrection as the reward after a miserable life ἔδονται τῆς ἑαυτῶν ὁδοῦ τοὺς κ. 2 Cl 19:3.—ἀφʼ οὗ καρποῦ ἡμεῖς (the suffering of Jesus,) the fruit from which we are, i.e. from which we derive our identity as Christians (the cross is here viewed as a tree on which Jesus hangs as the fruit: Ignatius probably thinks of Christians as germinated seeds) ISm 1:2.—Of the proceeds of a collection Ro 15:28.
    ⓒ Hebraistically, a praise-offering as καρπὸς χειλέων (Hos 14:3; Pr 18:20; 31:31 v.l.; PsSol 15:3) Hb 13:15.
    ② advantage, gain, profit (Polyaenus 3, 9, 1 κ. τῆς ἀνδραγαθίας; EpArist 260 σοφίας κ.; Philo, Fug. 176 ἐπιστήμης; Jos., Ant. 20, 48 εὐσεβείας) κ. ἔργου gain from the labor Phil 1:22. οὐ δόμα, ἀλλὰ τὸν καρπόν not the gift, but the advantage (accruing to the Philippians fr. their generous giving) 4:17; κ. ἔχειν have fruit Ro 1:13.—B. 511. DELG 1 καρπός. EDNT. TW.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > καρπός

  • 3 καρπος

         καρπός
        I
        ὅ (тж. собират.)
        1) плод
        

    (λωτοῖο Hom.; ἐλαίας Pind.; βύβλου Aesch.; δένδρων Plat.)

        κ. ἀρούρης Hom. — плоды земли (хлеб, зерно, но тж. вино);
        κ. Δήμητρος Her. — плоды Деметры, т.е. хлебные злаки;
        κ. ἀμπέλινος Her. — виноград или виноградное вино;
        ὑγροὴ καὴ ξηροὴ καρποί Xen. — плоды жидкие (вино, масло) и сухие ( хлеб);
        ὅ κ. τῆς κοιλίας NT. — плод чрева, дитя;
        κ. τῆς ὀσφύος NT. = οἱ ἀπόγονοι;
        κ. χειλέων NT. = λόγοι;
        ἐκ τοῦ καρποῦ τὸ δένδρον γινώσκεται погов. NT. — по плоду узнается дерево

        2) произведение, тж. сбор, урожай или сельскохозяйственный доход
        

    ὁ πρῶτος κ. Her. — предыдущий урожай;

        3) перен. плод, результат
        κ. ἐπέων Pind. — поэзия;
        κ. φρενῶν Pind. — мудрость;
        γλώσσης ματαίας κ. Aesch. — безрассудные речи;
        οὐκ ἐξάγουσι καρπὸν οἱ ψευδεῖς λόγοι Soph. — лживые речи не увенчаются успехом;
        εἰ κ. ἔσται θεσφάτοισι Λοξίου Aesch. — если оправдаются предсказания Локсия

        II
        ὅ запястье
        

    (χειρός Hom., Eur., Arst.)

    Древнегреческо-русский словарь > καρπος

  • 4 κοιλια

         κοιλία
        ион. κοιλίη ἥ
        1) брюшная полость, живот
        

    κενῇ τῇ κοιλίᾳ Arph. — с пустым животом, натощак

        2) внутренности
        κ. ὑεία Arph. — свиные потроха

        3) желудок
        

    ἀλεκτρυόνος κοιλίαν ἔχειν Arph. — иметь петушиный желудок, т.е. переваривать все, что угодно;

        τέν κοιλίαν λύειν Arst. — очищать желудок;
        κ. ῥέουσα Diod. — понос

        4) чрево, утроба
        5) анат. полость, желудочек (sc. τῆς καρδίας Arst.)
        6) пустота, полость (sc. τῆς γῆς Arst.)

    Древнегреческо-русский словарь > κοιλια

  • 5 κοιλία

    κοιλία, ας, ἡ (κοῖλος ‘hollow’; Hdt., Aristoph.+; loanw. in rabb.) in its broadest sense the ‘cavity’ of the body (Gen 3:14 w. στῆθος) that stores such organs as the stomach, intestines, and womb, then in ref. to such parts.
    ⓐ the digestive tract in its fullest extent, belly, stomach (Jer 28:34; Ezk 3:3; Sir 36:18 al.) εἰς τὴν κ. χωρεῖν (cp. Plut., Mor. 699f εἴπερ εἰς κοιλίαν ἐχώρει διὰ στομάχου πᾶν τὸ πινόμενον. Even the last part of the alimentary canal is κ.: Herodian 1, 17, 10) Mt 15:17; cp. Mk 7:19.
    ⓑ esp., the body’s receptacle for aliments, belly, stomach (so Diod S 2, 58, 3 between φάρυγξ [gullet] and σπλάγχνα [intestines]; Aelian, VH 1, 1 al.) of Jonah’s fish (Jon 2:1f; Just., D. 107, 2) Mt 12:40. Of the human stomach 1 Cor 6:13. γεμίσαι τὴν κ. ἔκ τινος fill the stomach w. someth. i.e. eat one’s fill of someth. Lk 15:16 v.l. Of the working of a scroll eaten by the writer of the Apc. (cp. Ezk 3:3) πικρανεῖ σου τὴν κ. Rv 10:9; cp. vs. 10; δουλεύειν τῇ κ. be a slave to one’s stomach Ro 16:18; ὧν ὁ θεὸς ἡ κ. whose god is their stomach Phil 3:19.
    ② womb, uterus (Epict. 2, 16, 43; 3, 22, 74; Dt 28:4, 11; Job 1:21; Ruth 1:11; TestJob 24:2) Lk 1:41, 44; 2:21; 11:27; 23:29; J 3:4; B 13:2 (Gen 25:23). ἐκ κοιλίας from birth i.e. from earliest youth (Judg 16:17 A; Is 49:1) Mt 19:12; Lk 1:15; Ac 3:2; 14:8; Gal 1:15; καρπὸς τῆς κ. fruit of the womb (cp. Mi 6:7; La 2:20) Lk 1:42.
    ③ seat of inward life, of feelings and desires, belly (but Eng. prefers the functional equivalent heart): κ. denotes the hidden, innermost recesses of the human body (=טֶןבֶּ Job 15:35; Pr 18:20; 20:27, 30; Sir 19:12; 51:21), so that a variation betw. κοιλία and καρδία becomes poss.: Ac 2:30 v.l. (κοιλία and καρδία for ὀσφῦς); Rv 10:9 (v.l. καρδία) (Hab 3:16; Ps 39:9; cp. schol. on Nicander, Alexipharmaca 21 τοῦ στόματος τῆς κοιλίας, ἣν οἱ μὲν καρδίαν καλοῦσιν, οἱ δὲ δοχεῖον τῶν ἐντέρων τῆς βρώσεως [καρδία of the upper opening of the stomach: Theocr. 2, 49]; PGM 4, 3141: the κοιλία is the place where the καρδία is found). ποταμοὶ ἐκ τῆς κ. αὐτοῦ ῥεύσουσιν ὕδατος ζῶντος rivers of living water shall flow from the person’s heart J 7:38 (thought of as a scripture quot., though its source can no longer be determined w. certainty. The expr. may be proverbial; cp. Cicero, De Orat. 2, 39 [162]. The κ. has often been taken to be that of the believer, but there is an increasing tendency to punctuate w. a period after ἐμέ in vs. 38 rather than after πινέτω at the end of vs. 37 [s. RSV mg. and NRSV text] and understand κ. of Jesus; s. Hdb. ad loc.; JJeremias, Golgotha 1926, 80–84; HBornhäuser, Sukka ’35, 34–39; Bultmann, Ev. d. Joh. ’41, 228–30. For patristic interpr., HRahner, Biblica 22, ’41, 269–302; 367–403. Differently, A-MDubarle, Vivre et Penser 3, ’43/44, 238–41). JBlenkinsopp, NTS 6, ’59, 95–99.—B. 253. DELG s.v. κοῖλος. M-M. TW.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > κοιλία

См. также в других словарях:

  • καρπός — I (Βοτ.). Το προϊόν στο οποίο μεταμορφώνεται, μετά τη γονιμοποίηση, η ωοθήκη του άνθους. Το γονιμοποιημένο ωοκύτταρο εξελίσσεται σε έμβρυο, οι σπερματικοί χιτώνες που το περιβάλλουν σχηματίζουν το σπερματικό περίβλημα και ολόκληρη η σπερματική… …   Dictionary of Greek

  • κοιλιά — Όρος που αναφέρεται σε κάποιες ανατομικές δομές. Κατ’ αρχήν σημαίνει την περιοχή του ανθρώπινου σώματος που βρίσκεται στη βάση του κορμού, η οποία παρεμβάλλεται μεταξύ θώρακα και λεκάνης. Αποτελείται από μυϊκά και οστέινα τοιχώματα που καθορίζουν …   Dictionary of Greek

  • φέρμα — Πεδινός οικισμός (υψόμ. 80 μ.) στην πρώην επαρχία Ιεράπετρας του νομού Λασιθίου. Υπάγεται διοικητικά στον δήμο Αγίου Ιωάννου. * * * (I) Ν (β εν. πρόσ. προστ.) βλ. φερμάρω. (II) το, ΝΑ [φέρω] 1. ο καρπός τής κοιλιάς, το έμβρυο 2. ο καρπός τής γης …   Dictionary of Greek

  • Άβε Μαρία — Λατινική φράση (Χαίρε Μαρία) με την οποία αρχίζει ο πιο γνωστός ύμνος των καθολικών στην Παναγία. Περιλαμβάνει τρία μέρη: α) τον χαιρετισμό του αρχάγγελου Γαβριήλ στην Παναγία «Ave Maria gratia plena, Dominus tecum benedicta tu in mulieribus»… …   Dictionary of Greek

  • Hail Mary — The Hail Mary or Ave Maria (Latin) is a traditional Christian prayer asking for the intercession of the Virgin Mary, the mother of Jesus. The Hail Mary is used within Roman Catholicism, and it forms the basis of the Rosary. The prayer is also… …   Wikipedia

  • Ave Maria — „Die Verkündigung“ Fra Angelico, 1433 34 …   Deutsch Wikipedia

  • Gebenedeit — „Die Verkündigung“ Fra Angelico, 1433 34 Lateinische Inschrift über dem Eingang zum Pfarrhaus …   Deutsch Wikipedia

  • Gegrüßet seist Du, Maria — „Die Verkündigung“ Fra Angelico, 1433 34 Lateinische Inschrift über dem Eingang zum Pfarrhaus …   Deutsch Wikipedia

  • Gegrüßet seist Du Maria — „Die Verkündigung“ Fra Angelico, 1433 34 Lateinische Inschrift über dem Eingang zum Pfarrhaus …   Deutsch Wikipedia

  • Gegrüßet seist du Maria — „Die Verkündigung“ Fra Angelico, 1433 34 Lateinische Inschrift über dem Eingang zum Pfarrhaus …   Deutsch Wikipedia

  • Песнь Пресвятой Богородице — Благовещение, XVIII век, Патмос. Гавриил передает Деве Марии свиток со словами приветствия, ставшими началом тропаря «Богородице Дево» Песнь Пре …   Википедия

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»